Badania magnetyczno-proszkowe podobnie jak badania penetracyjne wykorzystywane są do wykrywania nieciągłości materiałów, wychodzących na powierzchnie elementu. Do wad wykrywanych za pomocą tej metody należą głownie: pęknięcia, przyklejenia, zakucia, zawalcowania, rozwarstwienia usytuowane płytko w materiale.

W zależności od wielkości i charakteru spodziewanych nieciągłości stosuje się metody badań barwne, lub fluorescencyjne zapewniające większą czułość badania.